محیط زیست و تنوع زیستی
صخره های کارست و یک جنگل راش به ضخامت مشخص سایت, که آن هم منبع از مهم ترین آبراه در منطقه, رودخانه Simbrivio. در مناطق مرتفع اطراف, مراتع غنی از گونه های ایجاد شده توسط گله حیوانات گاهی اوقات قطع جنگل. بیشترین درختان باستانی, اغلب pollarded یا به طور مشابه مدیریت, در این تکه مرتع یافت. جمعیت نادر از Eriophorum Latifolium رشد می کند در زیستگاه سنگی در بالای حرم. گرگ ها تازه repopulating منطقه.

نگاهبانان
حرم نهفته تحت صلاحیت این دادگاه از اسقفی از اناگنی, که یک کشیش منصوب خوش ایند (پیشوا) برای نظارت بر آن. The پیشوا ساکن در محل در طول دوره باز (ممکن است از طریق اکتبر) و نظارت و نگهداری و استفاده مذهبی حرم. اخوان از مردم محلی نقش قابل توجهی و استقلال در سازماندهی مراسم اصلی دارند, و سهمی مستقیم در مدیریت سایت. اخوان بیشتر از نزدیک با دومی درگیر کسانی که از Vallepietra هستند, نزدیکترین روستا, و Subiaco ارسال, یک شهر در نزدیکی که در آن از خود گذشتگی به تثلیث مقدس ترجمه را به یک rituality پیچیده در تمام طول سال. اگر چه هیچ محدودیت رسمی وجود دارد, وابستگی به اخوت معمولا ارثی است و, در مورد Subiaco ارسال, تا همین اواخر به مردان محدود شد. فلات اطراف حرم به صورت محلی متعلق به خواص جمعی silvo معنوی. با توجه به کاهش فعالیت های سنتی اقتصادی و فشار کاهش در منابع, آنها در دسترس نیز به بیگانگان در تبادل هزینه سالانه برای چند دهه بوده است.

همکاری با یکدیگر
فعلا, حکومت از سایت نسبتا پراکنده باقی مانده است. با وجود تلاش در اقدام تعاونی, هنوز هم وجود دارد به نظر می رسد هیچ چشم انداز رضایت طرفین به اشتراک گذاشته شده توسط همه ذینفعان اصلی, به این معنا که, مردم محلی, مدیران, کلیسا, و مدیریت پارک. ارتقاء توسعه روستایی به عنوان یکی از اهداف مهم این پارک در زمان ایجاد تعریف شد. اما, مردم محلی ادعا می کنند که توجه کمی به میراث سنتی محلی پرداخت شده است, و شک و تردید در سال به دلیل رسوایی های اداری رشد. به طور کلی, ذینفعان اصلی به نظر می رسد که عمدتا متمرکز بر روی یک مقدار خاص برای آنها مهم, اما به نظر نمی رسد به چشم انداز یکپارچه بر روی روحانی به هم پیوسته, ارزش های فرهنگی و زیست محیطی از سایت.

سیاست و حقوق
این پارک با قانون منطقه لاتزیو در ایجاد شد 1983 و تا حدودی با طبیعت اروپا همپوشانی 2000 شبکه. این پوشش به مساحت حدود 300km2, از جمله مناطق کوهستانی متعلق به مناطق مجاور نمی (آبروزی). مدیریت مداخله حداقل را نسبت به طبیعت به عنوان اجرا و تشویق طبیعی 2000, کافی نیست برای بهینه سازی حفاظت از مناظر فرهنگی در این منطقه. این مدیریت بی هدف یک ایده از طبیعی بودن به همه زیستگاه اعمال, و اهمیت شیوه های سنتی تولیدی را تصدیق نمی (مانند چوپانی, کشاورزی پایدار, و مدیریت understory) در ایجاد ارزش بیولوژیکی. گروه های محلی, مانند دامداران حیوانات, صدای کمی در مکانیزم تصمیم گیری, با وجود نشان دهنده کلید سنتی. دیگر بازیکنان, مانند کلیسای, منافع خاص رانده شده توسط اولویت ملی یا منطقه ای. از این رو, رژیم های مدیریت با الهام از IUCN رده پنجم از مناطق حفاظت شده به نظر می رسد مناسب تر.

به سوی تو تبدیل چشم
مرد تشنگی مظلوم
و بلافاصله سنگ
ریخت پایین آب در تمام حقیقت
- آهنگ های سنتی، در ستایش از Santissima ترینیتا.