"Zainspirowany zasad duchowych i stosowania tradycyjnej wiedzy ekologicznej, wspólnoty zakonne opracowano odrębne modele zarządzania zasobami naturalnymi, Powstały w piękny, harmonijne i różnorodne krajobrazy od wielu wieków." - Mallarach wsp. 2016
Strony
Chociaż nie wszystkie ziemie zakonne są święte ziemie koniecznie, wszystkie z nich mają święte miejsca w nich, wiele z których są święte miejsca naturalne, podczas gdy inne zawierają skonstruowany lub mężczyzna budować święte miejsca, które dodatkowo są cenione za walory ich naturalnym otoczeniu. Europa i Bliski Wschód razem o dom 5000 Chrześcijańskich wspólnot zakonnych z ponad 80.000 Zakonnice i zakonnicy. Są to najstarsze samoorganizujące się społeczności religijne w Europie, które wspierane naturę od swej siedziby. Wiele z tych klasztorów zostały zobowiązane do opracowania technik samodzielnej egzystencji zrównoważony, jeśli tylko do wytrzymania niszczącym działaniem czasu w swoich miejscach odosobnionych. Św Antoniego, na przykład, założony w 356 AD na Al-Qalzam Mountain w pobliżu Al Zaafarana w Egipcie, produkuje swoje własne warzywa i chleb. Mt. Atos i Meteory to tylko kilka przykładów podobnych praktyk, które można znaleźć w całym regionie. Miejsca te są obecnie modernizacji, czyni ich jeszcze bardziej skuteczne praktyki.
Zagrożenia
W historycznym zakaz organizacji religijnych miał poważny wpływ na klasztory, w tym ich ogrody. Tradycyjnie hodowane warzywa zostały zniszczone, a duża część ogrodów klasztornych odpędza. Zdarzenia te na szczęście zatrzymał się ponad sto lat temu, gdy tolerancja dla wspólnot zakonnych powrócił. W tym czasie, ogrody w obliczu innego zagrożenia, mianowicie zmniejszenie aktywności monastyczne. Przy zmniejszającej się ilości opiekunów, utrzymując wysoką wartość ekologiczną ziemie stały się zbyt pracochłonne. Wiele wspólnot monastycznych nadal cierpi spadek, ale inni są obecnie przeżywa odrodzenie. W niektórych przypadkach, jednak, akcent działalności kładzie się bardziej na pracy umysłowej niż kiedyś skutkuje mniejszym ogólnej opieki dla społeczności lokalnych roślin i przyrody.
"doświadczenia wspólnot zakonnych, w adaptacji do przezwyciężania kryzysów ekologicznych i ekonomicznych jest istotne zarówno dla menedżerów i decydentów zajmujących się obszarami chronionymi i dużej różnorodności biologicznej, zwłaszcza w regionach, w których chroniony krajobraz podejście może być bardziej skuteczne." - Mallarach wsp. 2016
Wizja
Jedne z najwyższych władz duchowych demonstrują zaangażowanie na rzecz ochrony przyrody w społecznościach zakonnych. Papież Benedictus XVI wynalazł pojęcie „nawrócenia ekologicznego”, powołując się na pilną potrzebę radykalnej zmiany stylu życia w celu zmniejszenia zużycia nawyki, ale zamiast zwrócić większą uwagę na stworzenie jako obrazu Bożego. Duchowe zasady, takie jak soberness pasuje bardzo dobrze ze środków wzmacniających ekosystem, ponieważ zmniejszają one wpływu konsumpcji i zwiększyć dostępną czas dbać o środowisko.
Akcja
wspólnoty zakonne pozostać na czele rozwoju przyjaznych dla środowiska praktyk, takich jak rolnictwo ekologiczne, hodowla zwierząt, ogrody botaniczne i odnawialne źródła energii. wspólnot benedyktyńskich ciągle podjęcie kroków w celu wzmocnienia zarządzania miejscowe lasy i inne ekosystemy. Niektóre społeczności są promowaniu swoich poglądów i doświadczeń w ramach i poza granicami katolickich, poprzez szeroki wachlarz tradycyjnych i nowoczesnych narzędzi komunikacyjnych.
Polityka i prawo
W szóstym wieku, St Benedict dawać przykład zrównoważonego zarządzania gruntami, oświadczając, że ląduje Wspólnot musiała być co najmniej równego płodności przy wyjeździe jak kiedy przybył społeczności. Niniejsze wytyczne zostały następnie odkąd. Prawie 50 Klasztory są obecnie wymienione na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Większość z nich udało im ziemie historycznie, które są na ogół bardzo bogaty w naturalne dziedzictwo i wartości różnorodności biologicznej. Dlatego też mają potencjał, aby być klasyfikowane jako Mieszane Światowego Dziedzictwa UNESCO.
"W wielu krajach, nowoczesne obszary chronione zostały ustalone na stronach istniejących lub dawnych ziemiach klasztornych, tworząc w ten sposób pozytywny efekt synergii, ale także nowe wyzwania zarówno dla ochrony i dla wspólnot zakonnych." - Mallarach wsp. 2016
Ekologia i bioróżnorodność
ziemie zakonne często mają wyższą jakość niż ekologiczną sąsiednich krajobrazy. ziemie klasztorne obejmują szeroką gamę krajobrazu i ekosystemów wzdłuż różnych gradientów od małej do dużej wysokości, mokro suche i bardzo zimna przy bardzo gorący. Obejmują one syberyjskiej tajdze, alpine i innych środowisk górskich, a także podmokłe przybrzeżnych i desery. Mnisi całym kontynentów używanych do rozrodu konkretnych odmian warzyw klasztor i utrzymania ogrodów botanicznych z szerokiej gamy użytecznych i leczniczych roślin. Niestety wiele z nich zostało zniszczonych między francuskiej rewolucji i XIX wieku.
"wspólnoty zakonne są jednym z najstarszych samoorganizujących się społeczności z ciągłym pisemnej dokumentacji w zakresie zarządzania ochroną. Większość chrześcijańskich klasztorne konserwowane ziemie należy uznać społeczność zachowane obszary zwykle Kategoria V - Chronione krajobrazy." - Mallarach wsp. 2016
Kuratorzy
Wiele katolickie wspólnoty zakonne są ponad tysiąc starych. Podstawowe zasady obejmują stabilność, dyscyplina, samotność, trzeźwości i urody. Mnisi dążyć do zmniejszenia potrzeb materialnych, zorientowanie na duchowej korzyści zamiast. Nieruchomość wspólna. Klasztornych mnichów i mniszek zobaczyć naturę jako obraz boskości, nauczyciel, i starają się szanować go jako taki. Robią to poprzez zabezpieczenie ziemie i zwiększenie ich cechy, tak aby przekazać je następnym pokoleniom wdzięcznie. Dwa główne style życia można wyróżnić: społeczność (lub cenobitic) życie, i odizolowanych (pustelnicze) życie. Choć społeczności rozwijać szeroką gamę przyjaznych dla przyrody praktyk, mówi się, że pustelnicy „żyć kosmiczne doświadczenie z naturą”. Zapisy historyczne liczyć historie świętych mnichów, którzy karmionych lwów, niedźwiedzie, wilki i jadowite węże, korzystających z ich firmę jako przyjaciół.
Koalicja
Chociaż nie może być różne poglądy, katolickie klasztory poprzez ich wspólnej wiary może być postrzegane jako jeden koalicji. W comities klasztorne są związane przez ich strukturę hierarchiczną i wykazują liczne przykłady współpracy poziomej, również w ochronie przyrody. Być może dlatego jest bardziej interesująca, aby pamiętać, że istnieją przykłady współpracy ze społecznościami niekatolickich oraz. Na przykład, Mnisi europejskie wymieniane cenną wiedzę na temat zrównoważonego zarządzania krajobrazu ze społecznością buddyjską na międzyreligijnego spotkania tematyczne "Monastycyzm i Środowiska" w Kansas, USA. Wiele z tych ziem klasztornych są obecnie oficjalnie chronione krajobrazy. To pokazuje, że niektóre rządy współpracować z organami klasztornych, choć większość wspólnoty zakonne nie mogą dołączyć do procedur rządowych. Odnosząca się do świętych miejsc naturalnych specjalnie, tam jest interesującym przykładem przyjemnej postawie benedyktyńskim Wspólnoty Montserrat kierunku pierwszego warsztatu inicjatywy Delos, co doprowadziło do pierwszej wspólnej publikacji opactwa z IUCN.
Narzędzia ochrony
Całkowicie, Te wspólnoty monastyczne dzierżyć bogatą różnorodność przyrody narzędzi ochrony. Można je streścić zabiegów przyrody, wysokiej jakości produktów organicznych, Produkcja energii i nowoczesne i tradycyjne narzędzia komunikacyjne dla świadomości ekologicznej (choć te ostatnie są zwykle na celu ekskluzywnych odbiorców). Podejścia i działania obejmują zrównoważonego leśnictwa i przywrócenie ogrodów leczniczych. Przykłady produktów organicznych są ser, piwo, wino, leki ziołowe i kadzidło. Energia jest wytwarzana głównie przez hydroelectrically i paneli słonecznych i termoelektrycznych. Narzędzia komunikacji w zakresie od sympozjów, centra interpretacyjne oraz wycieczki do DVD i witryn.
Wyniki
Zamierzone lub niezamierzone, wiele ziemie zakonne dawna zarządzany jako obszarów chronionych często bez uznanego wyznaczenia obszaru chronionego krajowym lub międzynarodowym. Większość starszych i większych terenów klasztornych są teraz również chroniony przez prawo krajowe. Eksperci mogą odróżnić naturalne obszary, które w przeszłości były traktowane przez benedyktyńskich mnichów z innych krajobrazów głównie ze względu na zwiększenie różnorodności biologicznej, która pozostaje do dziś. W niektórych innych przypadkach, święte miejsca naturalne zostały odzyskane po po średniowiecznym uszkodzenia. Nowoczesne klasztory posiadają bogatą i dynamiczną różnorodność doświadczeń i udokumentowaną wiedzę o bardzo szerokim zakresie zrównoważonych praktyk, zakorzenione w długiej tradycji ciągle zwiększona dzięki zastosowaniu nowo nabytych narzędzi.
- Mallarach, J., Corcó, J., & Papayannis, T. (2016). Christian klasztorne Grunty jak chronione krajobrazy i obszary Wspólnoty konserwowanych: Przegląd. PARKI, International Journal of Obszarów Chronionych i Konserwacji, 22(1), 63-78.
- Mallarach, JM. i Papayannis, T. (2006) Obszary chronione i duchowość. Obrady pierwszego warsztatu Inicjatywy Delos - Montserrat. publikacje PAM. Montserrat.
- Mallarach, JP. (2010) wspólnoty zakonne i przyrody: Przegląd pozytywnych trendów i najlepszych praktyk w Europie i na Bliskim Wschodzie. W: JP Mallarach, Papayannis T i R Väisänen. Różnorodność Sacred Lands w Europie. Proceedings of the Third Workshop Inicjatywy Delos - Inari / Aanaar.
- www.urbandharma.org
