De Heilige Natural Site-initiatief heeft regelmatig “Behoud Ervaringen” van de bewaarders, beschermd gebied managers, wetenschappers en andere's. Deze keer zijn we met de ervaring van de heer. Robert Wild, die heeft een case study over Lindisfarne Holy Island ontwikkeld als onderdeel van de Delos-initiatief. Robert is een sociale wetenschapper, ecoloog en tevens coördinator van de Heilige Natuurgebieden Initiative die neemt een grote belangstelling voor de ondersteuning van lokale bevolking’ inspanningen om te regeren en te vieren de plaatsen die hen dierbaar. Deze case studie wordt ook gekenmerkt in de boeken; “Heilige Natuurgebieden; Behoud van Natuur en Cultuur” evenals “De diversiteit van Sacred Lands in Europa“. Lees ook het volledige case study.
De Holy Island van Lindisfarne en de omliggende zee wetlands is een belangrijk gebied voor de kust habitats en overwinterende watervogels. Het is een christelijke heilige plaats en de bedevaart centrum sinds AD 635 wanneer het diende een centrale rol als een "wieg" van het christendom in het noorden van Groot-Brittannië. Een van de belangrijkste heiligen van St. Cuthbert werd beschouwd als een van de eerste Engelse 'natuurbeschermers' en hij is nog steeds de meest erkende heilige in het gebied.
De Heilige Eiland van Lindisfarne is een christelijke heilige plaats en de bedevaart centrum sinds AD 635 wanneer het diende een centrale rol als een "wieg" van het christendom in het noorden van Groot-Brittannië. Foto: Robert Wild
Delen van het eiland en de omliggende wetlands zijn een National Nature Reserve, terwijl het eiland zelf herbergt een dorp, historische gebouwen, verschillende kerken en retraitecentra. In de afgelopen jaren, het is gastheer voor een toenemend aantal bezoekers en pelgrims. De eisen van de bezoekers hebben de potentie om een onbalans tussen de eilanden waarden waaronder die van de lokale gemeenschap erfgoed veroorzaken, ecologie en economische.
De Heilige eiland Lindisfarne wordt beheerd door een breed scala aan instellingen, allemaal met de bedoeling om een aspect van de site te behouden, of het nu religieus, natuurlijke of culturele. Toen hem werd gevraagd de vraag 'wie is verantwoordelijk voor het Heilige land?, de universele antwoord is "niemand". Ook al is een enkele structuur om richting te geven zou ongewenst en niet effectief, een groter collectief gevoel van richting nodig kunnen zijn.
Geen duidelijke mechanismen zijn vastgesteld om te bespreken of te beslissen over de wisselwerking tussen verschillende visies en ontwikkelingspaden. Het eiland is nu omgaan met deze in het kader van de nationale wetgeving. Er is een groeiend besef dat afzonderlijke instellingen moet gericht zijn op samen te werken meer. De 2005 Natural England visie voor Lindisfarne National Natural Reserve leggen de nadruk op een holistische en geïntegreerde aanpak. De Community Development Thrust is de uitbreiding van zijn mandaat en het opdoen van ervaring in, en is daardoor beter in staat om de gemeenschap te vertegenwoordigen met grotere instellingen op een meer gelijke voet. Sommige leden van de gemeenschap kunnen nu lokaal wonen tegen een betaalbare prijs, helpen om het hart van de lokale cultuur intact.
