Dit is de aanbevolen artikel van de Heilige Plaatsen Research Nieuwsbrief Nieuwsbrief Maart 2019 Uitgifte.

door Jonathan Liljeblad

De opkomst van de inheemse rechten

Met ingang van het laatste deel van de 20e eeuw en overgaand in de 21 st , een wereldwijde inspanning een stroomversnelling geraakt door de verschillende wegen te herkennen en aan te pakken van het concept van inheemse rechten. Inheemse volken zijn in de hele wereld aanwezig zijn en hun bestaan ​​dateert van voor de huidige wereldwijde systeem van natiestaten. Elke natie-staat heeft zijn eigen benadering van de inheemse culturen gevolgd, variërend in graden tussen de acties verspreid over een spectrum van verzoening en overeenstemming tot marginalisatie en regelrechte uitroeiing. Het gezag waarmee natiestaten te gaan met inheemse
volkeren is gebonden aan een geschiedenis van de Europese rijken die in de 1648 Vrede van Westfalen creëerde een wereldwijde
systeem op basis van nationale staten die soevereiniteit, waarbij een natiestaat heeft de exclusieve controle over
alle bevolkingsgroepen, grondgebied, en middelen binnen haar grenzen.

De conceptuele primaat van de natie-staat soevereiniteit gediend om inheemse beschavingen uit het verwijderen
wereldorde en onderwierpen hen aan niet-inheemse macht, eerst van koloniale administratie en
later de nationale regeringen. De afgelopen decennia, echter, heeft een reeks bewegingen gehost te eroderen
de status van de natiestaat soevereiniteit. Dergelijke erosie is zowel van boven komen, in de zin van een
ontluikende groei van het aantal internationale instellingen en internationale verdragen die bracht
natiestaten binnen de regels van een groeiende reeks van internationale regimes die een gastheer van uitgifte
gebieden, en van onderen, in de zin van niet-statelijke sociale bewegingen en sociale netwerken die
transnationaal om bepaalde oorzaken tegen natiestaten vooruit. Onder het probleem gebieden en de oorzaken
is het onderwerp van Inheemse volkeren geweest.

Een groot deel van de internationale aandacht voor inheemse volken is gericht op de kwestie van de inheemse rechten. Bijzonder opmerkelijk was het werk van de Verenigde Naties (Een) instellingen zoals de Rechten van de Mens
Raad (HRC), Bureau van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten (OHCHR), en de Werkgroep Inheemse Volkeren (WGIP). Hun inspanningen hebben geleid tot de vorming van het Permanente VN-Forum
Indigenous Issues (wanneer) en articulatie van inheemse rechten in het internationaal recht, zowel via bestaande
mensenrechten verdragen, zoals het Internationaal Verdrag inzake economische, Sociaal, en culturele rechten (ICESCR)
of dedicated inheemse rechten instrumenten zoals de Internationale Arbeidsorganisatie (I LO) conventie
Ten aanzien van inheemse en tribale volkeren (Niet. 169) of de VN-verklaring over de rechten van inheemse
Peoples (DRUPPELEN). Concurrent om een ​​dergelijke brede wereldwijde inspanningen heeft meer kwestie-specifieke activiteiten, zoals geweest
de World Heritage-systeem, waarvan de adviesorganen-het Internationale Centrum voor Studie van Preservation
en restauratie van culturele goederen (ICCROM), ICOMOS
(ICOMOS), en International Union for the Conservation of Nature (IUCN)-hebben uitgegeven richtlijnen om
bevorderen van het bestaan ​​en de uitoefening van de inheemse rechten op cultureel en natuurlijk erfgoed.

Mogelijke problemen in Inheemse Rechten

Een groot deel van het werk voor inheemse rechten wordt gedreven door de wens om de erfenis van de schade in het verleden gedaan om inheemse beschavingen in het kader van het Westfaalse systeem op te lossen. prijzenwaardig, dat is niet genoeg. Als de bijbedoeling is een resolutie van het verleden, dan is het niet genoeg om een ​​op rechten gebaseerde systeem te implementeren. Buiten de grenzen van een op rechten gebaseerde systeem, is er de grotere ruimte van wereldbeelden verspreid over perspectieven afkomstig uit verschillende waarden, unieke ervaringen, en diverse manieren van denken. Dergelijke verschijnselen zijn belangrijk omdat ze de beslissingen van verschillende volkeren direct over hoe ze het leven te begrijpen en wat ze willen ervan. In essentie, zij verklaren waarom mensen geloven wat ze geloven en waarom ze doen wat ze doen. Dus, ze bieden een aantal te begrijpen wat het doel, niet alleen met betrekking tot de toepassing van de rechten, maar om de manier van leven die rechten geacht worden te beschermen.
Het werk van een op rechten gebaseerde systeem draagt ​​het risico van een conflict in dat een benadeelde partij aanspraak maakt op een
ofwel op een waargenomen agressie te stoppen van een andere partij of aan een verbeterende actie uit te dwingen
nog een feest, suggereren actie met een looptijd van antagonization. Het gevaar van conflict bevordert alleen de schadelijke erfenissen uit het verleden, die imperialistische machten en dan later de nationale regeringen in ontpit
antagonistische relaties met inheemse volkeren. De motivatie om de erfenissen uit het verleden op te lossen
dringt aan op het werk te voorkomen of te beperken conflict, in plaats van het ondersteunen van of het aanzetten tot deze. Als resultaat, is het noodzakelijk om het werk op een dieper niveau te brengen van niet-inheemse en inheemse perspectieven samen.

Finding hogere resolutie

Er zijn voorbeelden van dergelijke soorten werk wordt gedaan. Binnen de culturele en ecologische probleem gebieden, een
tal van acteurs werken om relaties op te bouwen tussen niet-inheemse en inheemse perspectieven
aan het management systemen op websites dragen culturele en ecologische betekenis op lokaal vergemakkelijken,
nationaal, en internationaal niveau. Van bijzonder belang, de World Heritage systeem heeft getracht te bevorderen
de betrokkenheid van inheemse acteurs in de besluitvorming met betrekking tot cultuur en omgeving
in verband met inheemse volken, articuleren beginselen zelfbeschikking, gratis voorafgaande
informed consent (FPIC), en gelijke behandeling bestuurssystemen.

Hier ook, echter, enige voorzichtigheid moet worden opgemerkt. Als ze effectief zijn in het oplossen van de erfenissen uit het verleden te zijn, de bovenstaande inspanningen moeten werken om te koesteren relaties met sociaal kapitaal, dat wil zeggen, betekenisvolle relaties met vertrouwen, communicatie, en vertrouwdheid. Dit is niet om te suggereren dat er altijd consensus, maar een basis voor het vinden van wederzijds aanvaardbare resultaten of anderszins, minimaal, een middel van het vinden van vreedzame co-existentie. Het opbouwen van duurzame relaties roept op tot inspanningen om verschillende perspectieven in discours integreren, zoals het bevorderen van inheemse stemmen Samen met niet-inheemse stemmen en om te worden gehoord, belangrijker, luisteren naar inheemse perspectieven als met een waarde in verhouding staat tot de niet-inheemse degenen.

Een weerspiegeling van de bovenstaande filosofie is het boek getiteld Inheemse Perspectives on Sacred Natural Sites: Cultuur, Governance and Conservation (2019, Routledge, Jonathan Liljeblad and Bas Verschuuren, eds.). De motivatie achter het boek is om zelf-expressie te vergemakkelijken door inheemse auteurs over hun respectieve benaderingen van heilige natuurgebieden. The World Heritage systeem heeft een agenda nagestreefd in de afgelopen jaren ter ondersteuning van de instandhouding van de heilige natuurgebieden, en de inspanningen zijn heilige natuurgebieden van Inheemse volkeren omvatte. Een groot deel van het gepubliceerde werk, echter, grotendeels afkomstig uit niet-inheemse auteurs, en zo leidt tot gevallen van niet-inheemse deskundigen schrijven over inheemse culturen en de resulterende uitsluiting van inheemse stemmen uit overwegingen eigen erfgoed. Het onderwerp van heilige plaatsen draagt ​​een gevoelige aard, vooral in situaties waarin het centraal historisch uitgesloten inheemse culturen. In de geest van het oplossen van de erfenissen uit het verleden en het vinden van een veelbelovende toekomst, het boek wil inheemse stemmen naast de bestaande niet-inheemse werk op heilige natuurgebieden en daarmee verrijken overwegingen plaatsen binnen dit gebied van het behoud. De auteurs moedigen andere inspanningen streven dezelfde doelen en welkom discussie over manieren om dit te doen.