Plaats
Aan de rand van een van de grootste hoogland gebieden van Midden-Italië en in het hart van de Simbruini Mountains Regional Park, ligt het kleine heiligdom van de Santissima Trinità (Zeer Heilige Drievuldigheid). De site bevindt zich onder een 300 m rots. Als gevolg van die iconische uiterlijk, het was een eredienst centrum al in de pre-christelijke tijden. Al meer dan een millennium, het hoofddoel van verering is een atypisch beeld van de Heilige Drievuldigheid geweest, geschilderd in Byzantijnse stijl op de kale rotsen van een van de vele grotten in het gebied. Op de jaarlijkse dag van de Drie-eenheid (40 dagen na Pasen), duizenden mensen uit dorpen in een straal van 50 km verzamelen zich hier. Ze blijven voor drie nachten en dagen waarin ze onophoudelijk zingen en bidden. Velen komen wandelen of mogelijkheid voor paardrijden voor meerdere dagen, langs de lange routes gebruikt door nomadische herders. De bedevaart en vieringen van de Holy Trinity blijven een van de meest authentieke manifestaties van folk toewijding in heel Italië en West-Europa.
Bedreigingen
In de afgelopen vijftien jaar, de bebouwde gebied rond het heiligdom is vergroot om het comfort en de veiligheid te verbeteren voor de tienduizenden jaarlijkse pelgrims. Naast de jaarlijkse impuls van de traditionele pelgrims, bezoekers worden steeds meer aangetrokken jaar door op de reputatie van het heiligdom voor portentous genaden, en de verbetering van de toegankelijkheid en infrastructuur. indien aanhoudend, deze trend zou kunnen bedreigen enkele van de natuurlijke en esthetische waarden van de site. Onderhoud van de soortenrijke graslanden en kostbare Silvo-pastorale mozaïeken rondom de site is ook ondermijnd door de daling van de veehouderij en beschermingsmaatregelen. Deze had jarenlang bevoorrechte herbebossing via de traditionele vormen van beheer, bijvoorbeeld beperkingen op de jacht en understory beheer. Eindelijk, voortgaande normalisering van de religieuze rituelen kunnen leiden tot verliezen voor de unieke immaterieel cultureel erfgoed in verband met de site.
Visie In de nabije toekomst, zou het wenselijk zijn: (1) heffen groter bewustzijn bij zowel de belangrijkste stakeholders en breder publiek over volledige spectrum van de waarden van de site; (2) hebben meer steun voor de huidige inspanningen van het park bevoegdheid om een biocultureel benadering van behoud omarmen; en (3) de belangrijkste betrokkenen aan te moedigen om te onderhandelen over een gezamenlijke en duurzame visie op de toekomst van de site.
Behoud Extra Hoewel formeel beschermd, instandhouding van de natuurlijke en immateriële erfgoed in deze heilige natuurlijke plaats zou kunnen profiteren van een meer bewuste benadering, bijvoorbeeld geïnspireerd IUCN-UNESCO Sacred Natuurlijke sites Richtlijnen voor Protected Area Managers. Als eerste stap, specifiek onderzoek is uitgevoerd sinds uitgevoerd 2010, met het doel om de biocultureel uniciteit van de site via ecologische begrijpen (floristic enquêtes, spatiële analyse) en sociaal-wetenschappelijke methoden (deelnemers observatie, etnografische interviews, focusgroepen).
Resultaten Het onderzoek tot nu toe voltooid heeft de onderlinge afhankelijkheid van de ecologische waarden van het gebied en de traditionele activiteiten zoals bedevaart en dierlijke hoeden bewezen. Sommige van de voorkeuren en perspectieven van de lokale bevolking over de toekomstige ontwikkelingen zijn verzameld. Deze inspanningen hebben dus gewezen op het unieke karakter van het immaterieel erfgoed in verband met het heiligdom, ondersteunen van het verzoek om een biocultureel van de instandhoudingsstrategie. Deze inzichten worden uitgebreid tot discussies op de site management en bestuur te informeren, en voor te bereiden processen van coalitievorming in de nabije toekomst.
Ecologie en Biodiversiteit
Karst rotsformaties en een dikke beukenbos karakteriseren de site, dat is ook de bron van de belangrijkste waterloop in het gebied, de rivier Simbrivio. In de omringende plateaus, species graslanden door dierlijke hoeden soms onderbreken bos. De oudste bomen, vaak geknotte of vergelijkbare wijze beheerde, zijn te vinden in deze graslanden pleisters. Een zeldzame populatie Eriophorum Latifolium groeit in de rotsachtige habitats boven het schrijn. Wolven zijn onlangs opnieuw te bevolken het gebied.
Bewaarders Het heiligdom ligt onder de jurisdictie van het bisdom van Anagni, die stelt een toepasselijk priester (rector) om het toezicht. De rector bevindt ter plaatse tijdens de openingsperiode (Mei tot oktober) en houdt toezicht op het onderhoud en de religieuze gebruik van het heiligdom. Broederschappen van de lokale bevolking hebben een belangrijke rol en de onafhankelijkheid van de organisatie van de belangrijkste feesten, en een directe participatie in site management. De broederschappen meer nauw betrokken bij de laatste zijn die van Vallepietra, het dichtstbijzijnde dorp, en Subiaco, een buurt van de stad waar de toewijding aan de Holy Trinity vertaalt zich in een complex ritualiteit het hele jaar door. Hoewel er geen formele beperkingen, aansluiting bij de broederschappen wordt meestal geërfd en, bij Subiaco, was beperkt tot de mensen tot voor kort. De plateaus rond het heiligdom zijn lokaal eigendom silvo-pastorale collectieve eigenschappen. Gezien de daling van de traditionele economische activiteiten en het verminderen van de druk op de middelen, ze zijn ook toegankelijk zijn voor buitenstaanders in ruil voor een jaarlijkse vergoeding voor enkele decennia.
Samenwerken dadelijk, bestuur van de site blijft relatief versnipperd. Ondanks pogingen tot coöperatieve actie, lijkt er nog steeds geen consensus visie te worden gedeeld door alle belangrijke stakeholders, dat is, lokale bevolking, administrators, de kerk, en het parkmanagement. Bevordering van de plattelandsontwikkeling werd gedefinieerd als een belangrijke doelstelling van het park op het moment van de schepping. Echter, de lokale mensen beweren dat er weinig aandacht is besteed aan traditionele lokale erfgoed, en scepsis is gegroeid in de jaren als gevolg van administratieve schandalen. globaal, de belangrijkste stakeholders lijken zich vooral richten op een specifieke waarde voor hen belangrijk, maar er lijkt niet om een geïntegreerde visie op de met elkaar verbonden spirituele, culturele en ecologische waarden van het gebied.
Beleid en Recht Het park is gemaakt met een regionale wet van Lazio in 1983 en overlapt het Europees Natura 2000 netwerk. Het beslaat een oppervlakte van ongeveer 300km2, met uitzondering van de hooglandgebieden behoren tot aangrenzende regio (Abruzzi). Minimale interventie management ‘voor de natuur’, zoals geïmplementeerd en aangemoedigd door Natura 2000, niet voldoende is voor de instandhouding van cultuurlandschappen te optimaliseren in de omgeving. Dit beheer zonder onderscheid geldt een idee van ‘natuurlijkheid’ om alle habitats, en niet het belang van de traditionele productieve praktijken erkennen (zoals pastoralism, duurzame landbouw, en understory beheer) het creëren biologische waarde. lokale groepen, zoals dierlijke herders, hebben weinig stem in de besluitvorming mechanismen, ondanks wat neerkomt op key traditionele activiteiten. andere spelers, zoals de kerk, hebben specifieke belangen gedreven door regionale of nationale prioriteiten. daarom, beheer regimes geïnspireerd door IUCN Categorie V van beschermde gebieden lijken meer geschikt.
Tegen Gij draaide de ogen De man dorst onderdrukten En meteen de stenen Stroomde neer water in alle waarheid - Traditioneel lied ter ere van de Santissima Trinità.
- Frascaroli, F., Bhagwat, S., Guarino, R., Chiarucci, A., Schmid, B. (in de pers) Heiligdommen in Midden-Italië te behouden diversiteit aan planten en grote bomen. AMBIO.
- Frascaroli, F., Verschuuren, B. (2016) Koppelen biocultureel diversiteit en heilige plaatsen: bewijsmateriaal en aanbevelingen in het Europees kader. In: Agnoletti, M., Emmanuel, F. (eds.) Biocultureel diversiteit in Europa, Cham: Springer Verlag, p. 389-417.
- Frascaroli, F., Bhagwat, S., Diemer, M. (2014) Genezing dieren, voeden zielen: etnobotanische waarden bij heilige plaatsen in Midden-Italië. Economic Botany 68: 438-451.
- Frascaroli, F. (2013) Katholicisme en het behoud: het potentieel van de heilige natuurgebieden voor het beheer van de biodiversiteit in Midden-Italië. Menselijke Ecologie 41: 587-601.
- Bernardini Faithful, F. (2000) Niemand gaat in de aarde maanloze: Etnografie van de bedevaart naar het heiligdom van de Heilige Drievuldigheid van Vallepietra. Tivoli: Provincie Rome.
