Van de 17e tot de 27e deelnemers uit verschillende Midden-Amerikaanse landen en daarbuiten gedeelde kennis en ervaringen in twee zeer spannende bijeenkomsten.
De eerste vergadering gericht op de rol van culturele, geestelijke en heilige waarden in duurzaam bosbeheer. De vergadering, georganiseerd Oxlajuj Ajpop, de Heilige Natuurgebieden Initiative (SNSI) en ondersteund door Natural Justice diende om deelnemers capacitate van drie inheemse gemeenschappen op de ontwikkeling van Biocultureel Gemeenschap Protocollen als een instrument om te helpen bij de bescherming van hun heilige natuurgebieden en bossen.
"Heilige plaatsen zijn plaatsen van ceremonie, centraal volkeren spiritualiteit. Het was dan ook niet lang voor ze worden aangeduid als de kern van ICCAs "Grazia Borrini Feyerabend, Global Coordinator van de ICCA Consortium.
Van Kleine dingen grote dingen groeien. Dit geldt, zelfs voor de majestueuze bossen van Totonicapan. Hier in de boomkwekerij leden van de gemeenschap uit te leggen hoe de lokale zaad selecties helpt met het kweken van bomen die zijn precies goed voor hun bos. Bron: Bas Verschuuren, 2013.
De tweede bijeenkomst was de eerste regionale bijeenkomst van de ICCA Consortium, dat mede werd georganiseerd door Oxlajuj Ajpop, Che Ut'z, thij Global Diversity Foundation en SNSI. Een reeks van presentaties over inheemse en de gemeenschap geconserveerde gebieden uit de regio toonde een rijkdom aan ervaringen in de traditionele, gebruiken en de instandhouding en het beheer van de ecosystemen:
– Het inheemse grondgebied van de Xpujil in Mexico,
– Het belang van de heilige natuurgebieden in Guatemala,
– De mariene gemeenschap reservaat Tarcoles in Costa Rica,
– De inheemse grondgebied van de Kuna in Panama,
– De wet en de Mayagna in Nicaragua,
– Indigenous territories in El Salvador.
Hoewel de meeste ICCAs in Midden-Amerika worden begrepen onder verschillende en vaak lokale of regionale namen de deelnemer overeengekomen dat een gemeenschappelijk plan en strategie moeten worden vormgegeven om deze unieke en biodiverse gebieden te behouden.
Bijna alle van de presentaties verwezen naar heilige plaatsen zijn bronnen van geestelijk welzijn gelegen in inheemse en plaatselijke gemeenschappen 'gebieden. Na een stevige klim, de deelnemers aan de eerste bijeenkomst kende een lokale heilige natuurlijke omsloten door grote gemeenschap beheerde bossen en gelegen op de top van de berg met uitzicht op Totonicapan. Later het tragische nieuws kwam dat de heilige natuurlijke sited en de omliggende bossen waren toegewezen aan gezinnen om te oogsten en boerderij naar eigen goeddunken.
Het geloof van deze heilige natuurlijke site is een van de vele voorbeelden van bedreigingen die ICCAs en SNS geconfronteerd. Omdat deze plaatsen vaak niet voldoende erkend mijn gemeentelijke planners en beheerders ze vaak weg kwijt raakt bij juridische titel van gemeenschappelijk eigendom wordt weggenomen. Bovendien, ongebreidelde bosbouw, mijnbouw, verstedelijking en infrastructurele ontwikkeling scoorde hoog op de lijst van bedreigingen in de hele regio. Andere bedreigingen werden opgemerkt te kruipen langzamer, zoals openbaar onderwijs en religieuze bekering die systematisch weg te doen met mensen inheemse kennis en wereldbeelden.
De aarde van boven! Bij 2700 meter het ceremoniële centrum van een heilige natuurlijke site biedt een indrukwekkend uitzicht op Totonicapan. Op de voorgrond rechts zie je de impact van de toewijzing van de gemeenschap bos aan de lokale bewoners die liever bomen voor hout en landbouw snijden. Voor het einde van de bijeenkomst de deelnemers geleerd dat de gemeenschap het bestuur niet altijd gerespecteerd, volkstuinen was onlangs uitgedeeld dat onder meer de heilige natuurgrond vorm die dit beeld werd genomen. Bron: Bas Verschuuren, 2013.
Ondanks de uitdagingen deelnemers uit beide workshops werden geactiveerd en gemotiveerd om de krachten tegen hen en hun grondgebied tegen te gaan. Ondersteund door een fatsoenlijke hoeveelheid van advocaten de bijeenkomsten konden de deelnemers niet alleen een kijk op het internationale milieu-en mensenrechten krijgen, maar ook om gedetailleerde informatie over gevallen en jurisprudentie te krijgen uit de regio. Een groot deel van dit had direct relevant zijn voor de problemen van de gemeenschappen worden geconfronteerd en vooral de bioculturele Gemeenschap protocollen werden gezien als een goede eerste stap om te beginnen met het structureren van de gemeenschappen 'traditionele kennis, gebruiken, waarden en activa binnen een kader van lokale, nationaal en internationaal recht.
De bioculturele Gemeenschap Protocollen zijn geen wondermiddel voor het oplossen van alle problemen een gemeenschap. Ze zijn echter vermeld in het internationale recht en wanneer geïnitieerd en ontwikkeld door lokale gemeenschappen kunnen zij een belangrijk instrument voor het versterken van de gemeenschap van binnenuit en onderhandelen hun belangen met buitenstaanders worden. Eli Makagon, Internationaal Milieubeleid Advocaat met Natural Justice.
